دیدگاه منفی نسبت به سرمایه‌گذاران و کارآفرینان
👤محمد حسین روشنک، رئیس کانون کارآفرینان خراسان رضوی در گفتگو با خبرنگار ایرنا، کارآفرین را فردی دانست که برای افراد دیگر شغل ایجاد کند و بیمه و مزایای آنان را بپردازد.
🔺برخی مشکلات برای سرمایه‌گذاری و کارآفرینی در کشور وجود دارد اما این به منزله عدم انجام کار یا موفق نبودن جمهوری اسلامی ایران نیست، همه همیشه یاد گرفته‌ایم که گلایه‌ها و شکایت‌ها را بگوییم که البته طبیعی است اما این نباید به معنای عدم انجام کارهای موثر و خوب در حوزه کارآفرینی تلقی شود.
🔸کار، سرمایه‌گذاری و کارآفرینی در ایران روند مطلوبی را طی کرده اما باید اذعان کرد که در کشور ما به مقوله کارآفرینی، به ویژه سرمایه‌داران توجه کافی نشده است، فردی که آورده‌ای ندارد و فقط با ارتباطات و قرض گرفتن درصدد ایجاد کارآفرینی برآمده را فردی سرمایه‌دار یا سرمایه‌گذار نمی‌نامیم، بلکه سرمایه‌گذار فردی است که یا خود سرمایه دارد یا سرمایه را طی قراردادی از جایی جذب کرده است، فردی که بدون هیچ پشتوانه مالی صرفا با دریافت تسهیلات بانکی در بخشی سرمایه‌گذاری کند، سرمایه‌گذار نیست تا بتواند کارآفرین باشد.
🔺ایران از شرایطی برخوردار است که سرمایه‌گذاران و کارآفرینان می‌توانند بیشترین درآمد را داشته باشند اما موانع بزرگی در این مسیر وجود دارد که نخست نگاه فرهنگی، عدم ثبات در قوانین، سیاستگذاری‌ها و تدوین شیوه نامه‌ها و سوم روابط بین المللی است.
🔸متاسفانه از نظر فرهنگی و تبلیغاتی به نحوی درباره سرمایه‌گذاران در جامعه صحبت میشود که رسانه‌‌ها، دولت‌ها و حتی نمایندگان مجلس و روحانیان، سرمایه‌گذار را فردی کارآفرین یا مولد نمی‌بینند و هنوز آن دیدگاه منفی که از گذشته نسبت به افراد دارای سرمایه در جامعه بوده است، وجود دارد و به سرمایه‌دار یا کارآفرین به عنوان فردی که می‌تواند با ایجاد یک کلنی اقتصادی، هزاران فرصت کار و اشتغال را فراهم کند، نگاه نمی‌شود.
🔺لازمه کارآفرینی، داشتن سرمایه است و فقر در جامعه با کارآفرینی از بین می‌رود، توجه به اغنیا و میدان دادن به آنان می‌تواند زمینه ساز توسعه کارآفرینی و ایجاد فرصت‌های جدید برای شغل، ارزش افزوده و درآمد و ثروت افزایی در جامعه باشد، نه اینکه با ایجاد یک فضای بسته، سرمایه‌داران را وادار به مهاجرت کرد.
🔸در کشورهای دیگر در مدت سه روز می‌توان مجوز یک کسب و کار را ثبت کرده و پروانه فعالیت گرفت اما در کشور ما قوانین حوزه کارگری و بوروکراسی اداری سازمان‌های دولتی، موانعی در مسیر سرمایه‌گذاری و ایجاد کسب و کار به شمار می‌رود، بعضا شرایط در نهادها به نحوی رقم خورده است که بدون مذاکره آسانسوری نمی‌توان برای دریافت یک مجوز مسیر را طی کرد و کار به جایی رسیده است که اگر رای هم به حق برای فردی صادر شود، مردم آن را باور ندارند.
🔺سیاستگذاری برای کارآفرینی، یک اصل
👤محسن روشنک، رئیس هیئت مدیره انجمن شتاب‌دهنده‌‌های خراسان رضوی اظهار داشت: عدم سیاستگذاری بلندمدت و قوانین ویژه کارآفرینی عقیده‌ای است که برخی از فعالان اقتصادی بخش خصوصی آن را یک اشکال اساسی در حوزه کارآفرینی میدانند و بدون تحقق این بخش، آینده موفقی برای کارآفرینی متصور نمی‌شوند.
🔸کارآفرینی در تمامی ابعاد جامعه اعم از مباحث اقتصادی و اشتغالزایی نمود دارد و ضروری است سیاستگذاری در این حوزه جامع، مدون، بلندمدت و مستمر باشد و در چرخه تغییر مدیران، دستخوش تحول نگردد.
🔺این در حالی است که در شرایط فعلی، سیاستگذاری در این حوزه مقطعی است و گاه سیاست‌ها با جابه‌جایی مدیران تغییر پیدا می‌کند و در چنین وضعیتی، کارآفرین نمی‌تواند برنامه‌ریزی صحیحی داشته باشد.
🔸تا زمانی که نگرش به کارآفرینی یا کارآفرین مثبت نباشد، انگیزه کارآفرینی در افراد از بین خواهد رفت یا به طور کلی چنین انگیزه‌ای در افراد مستعد این حوزه شکل نمی‌گیرد، چنانکه هم اکنون نیز انگیزه کارآفرین شدن در ایران چندان پررنگ نیست.
🔺در سالیان گذشته هر چند که دولت، سیاست‌هایی برای حمایت مالی و معنوی از کارآفرینان داشته است؛ اما این حمایت‌ها ناکافی و بعضا سلیقه‌ای بوده و به هدف و نتیجه دلخواه نرسیده است. این در حالی است که سیاست‌های کشورهای حوزه خلیج فارس و برخی از همسایگان ما در راستای حمایت از کارآفرینی بسیار مطلوب‌تر از کشور ما ارزیابی میشود؛ چرا که برنامه‌ریزی آنان در این عرصه بلندمدت است.
🔸برای دستیابی به نوآوری، باید سه گام اصلی را به ترتیب طی کرد که گام نخست، جریان‌سازی است، بدین معنا که باید جریانی در جامعه شکل گیرد و تکاپویی ایجاد شود تا تمامی عناصر جامعه به ضرورت آن موضوع پی ببرند. در واقع، تمامی آحاد جامعه فارغ از پایگاه اجتماعی باید به اهمیت کارآفرینی واقف شوند.
🔺در گام دوم، این جریان سازی باید به فرهنگ تبدیل و در جامعه نهادینه شود و آن‌گاه است که کارآفرین می‌تواند ایده‌های خلاقانه و نوآورانه خود را پیاده سازد.
پس از نهادینه شدن فرهنگ، زیست‌بوم کارآفرینی باید تعریف و نقش هر فرد در حوزه کارآفرینی مشخص شود و این امر به تمامی افراد جامعه گوشزد گردد تا بر این مهم واقف شوند که در این حوزه مکلف به انجام وظیفه هستند.
🔸گام سوم نیز، مرحله‌ای است که کارآفرینان باید ایده‌ها و طرح‌های خود را ارائه کنند تا به نتیجه دلخواه دست یابند.
🔺این سه گام باید به ترتیب در جامعه رخ دهد تا به اهداف مدنظر دست یافت، در غیر این صورت، حمایت‌های مالی و معنوی از کارآفرینان بی‌ثمر خواهد بود.
🔸در حال حاضر برخی افراد، کارآفرینی را مترادف با سرمایه‌داری و سرمایه پرستی میدانند و این بزرگترین آسیبی است که متوجه کارآفرینان میشود، در واقع، اکثر مسئولان، مدیران و اعضای جامعه با رویکرد مثبت به کارآفرین نمی‌نگرند و این مسئله واقعیتی است که در جامعه ما وجود دارد.
