فضای آکادمیک از فضای کار جداست
اصولا حوزه اقتصاد در کشور ما از فضای آکادمیک جداست. اگر بنگاه‌‌‌‌‌داران اقتصادی همین استان خراسان‌رضوی یا هر استان دیگر کشور را بررسی کنیم، متوجه می‌شویم متولیان بنگاه‌های اقتصادی ما یعنی صاحبان کسب‌وکارها و مدیران آن‌ها بدون مبنای دانشگاهی وارد حوزه کسب‌وکار شده‌اند، یعنی مبدا ورود آن‌ها به بنگاه اقتصادی یا ایجاد آن بنگاه، دانشگاه نبوده‌است، بلکه برحسب تجربه، کسب‌وکار خانوادگی یا مدل استاد‌شاگردی وارد فضای این بنگاه‌ها شده‌اند.
درست است که در این حوزه به دانشگاهیان رجوع نکرده‌‌‌‌‌ایم، اما در آن‌سو مبنای تحصیلات تئوری است و دانشگاه‌ها و دانشجویان بیش از علم آموزی تمایل به کسب مدرک دارند. به‌جز این هم، افراد دانشگاهی، درکی از بنگاه‌‌‌‌‌داری سنتی و مدیریت اقتصادی ندارند. آن‌ها در کار عملی ضعیف هستند.
در اتاق تلاش‌هایی برای پیوند این دو گروه کردیم اما دانشگاه‌ها نیروهای فاقد تجربه که مهارت‌های لازم را ندارند به ما تحویل می‌دهند. دانش‌آموختگان نمی‌توانند در فضای بنگاه تولیدی فعالیت کنند مگر اینکه حاضر شوند مدتی از افراد باتجربه، حرفه را یاد بگیرند، به‌همین‌دلیل هم اتاق بازرگانی نمی‌تواند فعالیت‌های لازم را برای تعامل این دو گروه انجام دهد.
