چرا ایران به مقصد صادرات تبدیل شد؟
«چرا به جای مبدا به مقصد کالا تبدیل شده ایم؟»، برای روشن شدن پاسخ این سوال که چرا کشور به مقصد تولیدات دیگران تبدیل شده است باید ابتدا به زبان ساده صادرات و اینکه چگونه کالایی صادر میشود را تعریف کرد. چه بخواهیم چه نخواهیم، بازار جهان همچون مرزها به یکدیگر متصل هستند، به ویژه در عصر انفجار رسانهها که باعث شده است مردم دنیا لحظه به لحظه در جریان شرایط بازار و کالاهای عرضه شده در هر کشور و قیمت و کیفیت آن قرار گیرند؛ در این شرایط بازرگانان به خواست عمومی مردم برای جابهجایی کالا از شهری به شهری و از کشوری به کشوری تلاش میکنند تا ضمن پاسخگویی به خواست مردم، منافع خود را تامین کنند. این جابهجایی کالا را در مبداء صادرات و در مقصد واردات میگویند. با نگاه به اقتصاد و بازار فعلی کشور و خواست مردم که کالای با کیفیت و قیمت مناسب را طلب میکنند، مشخص میشود بازار شهر و روستای ایران اسلامی در مسیر مقصد کالاهای قابل عرضه در بازار جهانی قرارگرفته است نه مبداء صادرات کالا . اینکه کالا به وسیله بازرگان سالم و درستکار از مبداء کشورهای خارجی به ایران که مقصد است، رسانده شود یا توسط قاچاقچیان؛ در اصل موضوع تفاوت نمی کند؛ مهم این است که بازار و اقتصاد ایران مقصد کالاست نه مبداء کالا. بسیاری سوال میکنند چرا با وجود درآمد کم مردم ایران بازار کشورمان به مقصد واردات کالا تبدیل شده است و چرا به مبداء صادرات دست نیافتهایم؟ جواب این سوال نیز بسیار ساده است؛ وقتی در بازار ایران قیمت یک دستگاه خودرو که معمولا نماد تولیدات صنعتی هر کشور است، نسبت به عمده کشورهای دنیا دو و نیم برابر باشد، چه بخواهیم چه نخواهیم این بازار خود به خود به مقصد کالا تبدیل میشود. در این شرایط هر قانون و مقرراتی مانند مقررات دریافت تعرفه سنگین از کالاهای وارداتی ممکن است مُسکّن کوتاهمدت باشد، لیکن درمان درد نخواهد بود؛ بلکه همین مقررات دریافت تعرفههای سنگین از کالاهای وارداتی، خود منشاء فسادهای گسترده و قاچاق بوده و خواهد بود و درمان درد را ناممکن خواهد کرد. این مقدمه مشخص میکند چالش صادرات غیرنفتی کشور، نبودن کالای تولیدی است که بتواند مبداء برای مقصدهای خارجی قرار گیرد.در این شرایط اقتصادی و با توجه به مقصد بودن ایران برای کالاهای خارجی، نیازمند افزایش نظارتها و مقابله جدی با قاچاق کالا هستیم. بله، به دلیل برنامهریزیهای نادرست بیست سال گذشته و به ویژه در سالهای پُردرآمد نفتی و سالهای اخیر ایران، کشوری که در سالهای بعد از دفاع مقدس توانسته بود در بعضی از کالاها مبدا قرار گیرد و صادر کننده محسوب شود ،به تدریج این قدرت را از دست داد و اکنون بهجز چند قلم کالا که منشاء کشاورزی و خدادادی دارند؛ از یک طرف و بعضی از محصولات که مواد اولیه تولید آنها نیز از همان منابع خدادادی نفت است و تولیدات معدنی و صنعتی که دلایل خاص و ویژه دارند؛ در ایران محصولی که از نظر کیفیت و قیمت، مقصدها به دنبال آن باشند، وجود ندارد. اینکه چرا این گونه شده است را باید در برنامهریزیها و مدیریتهای نادرست دولتی و بخش خصوصی و در مواردی زیادهخواهی و رانتطلبی و در نهایت متکی بودن بر نفت جستجو کرد. البته نبود حمایتهایی نظیر مشوقهای صادراتی، تسهیلات بانکی، برخوردهای مالیاتی و تفاوت نرخ ارز و در نهایت متولی نداشتن حوزه تجارت در بدنه دولت فعلی را میتوان به عنوان چالشهای فرعی توسعه صادرات ذکر کرد. اما عامل اصلی، همان قیمت 5/2برابری کالای تولیدی ایران نسبت به تولیدات دیگر کشورهاست. اما چه باید کرد؟ ساده است باید دید چرا قیمت خودرو در ایران دو و نیم برابر بازار جهانی است؟ چرا از پنجسال قبل تاکنون قیمت تمامشده تولید و خدمات در کشور ایران به حدود چهاربرابر رسیده است؟ چه عواملی باعث این افزایش قیمتها شده است؟ آیا تولیدکننده گرانفروشی میکند یا دولتها ناتوان در مدیریت اقتصاد بهخصوص اقتصاد تولید و تجارت بوده و هستند؟ اگر پاسخ این سوالات را یافتیم، آنوقت راهکارهای موثر خودشان را نشان خواهند داد.
سلام دوستان ایا بهتر نیست به موضوعات مهمی مانند اینکه چرا ایران به مقصد کالاهای خارجی تبدیل شده توجه کنیم مادامی که ما نتوانیم با تولید کالای با کیفت و قیمت مناسب مصرف کنند داخلی را جلب کنیم کالای خارجی از مسیرهای مختلف مانند ورود با تعرفه و بی تعرفه و قاچاق یا مناطق ازاد وارد کشور خواهد شد این طبیعی است همچنان که اب به سمت شیب مسیر خود را پیدا میکند
#صادرات #دستکاری_در_ساختارها #تعرفه #قاچاق #تولید #خودرو #مواد_اولیه #قیمت-تمام_شده
گروه تلگرامی