محمدحسین روشنک، رئیس کانون کارآفرینان خراسان رضوی در گفت‌و‌گو با صبح نو اظهار داشت: بنده قبل از ادغام وزارت معدن در وزارت صنعت مخالف این امر بودم، زیرا عقیده دارم از آنجایی که صنعت بزرگ‌تر است، معدن را از بین می‌برد. حتی وقتی صنایع سنگین در وزارت صنایع ادغام شد، بنده مخالف بودم و حالا هم هستم و اگر آن اتفاق نمی‌افتاد، شرایط خودروسازی به این شکل نبود. در بخش معدن، اگر ادغام در وزارت معادن و فلزات صورت نمی‌گرفت، در حوزه فلزات این مشکلات را نداشتیم و در بخش تجارت هم اگر وزارت بازرگانی در صنعت ادغام نمی‌شد، اقتصاد امروز به این بی‌سروسامانی نبود.
بی‌سروسامانی امروز نشأت گرفته از این است که سازمان‌های متولی در یک‌جا جمع شده‌اند درحالی‌که کاملا با هم متفاوت هستند و هر کدام وظایف و تضاد منافع دارند. اصولا در دنیای امروز اگر ادغام صورت گرفته است، وزارت صنایع در وزارت تجارت و بازرگانی ادغام شده‌اند، نه وزارتی که باید تمام اختیارات کشور را داشته باشد و به دل وزارتخانه‌ای برود که کار آن وزارت، فقط تولید صنعت است. در خراسان رضوی بیش از ۷۰ درصد اقتصاد در اختیار خدمات است که عمدتا این خدمات به وزارت بازرگانی مربوط می‌شود. کسانی که اصرار به ادغام دارند، هیچ دلیل منطقی ندارند و تنها دلیل آن‌ها واردات است.
اینکه گفته می‌شود با این اقدام، واردات افزایش می‌یابد، درست نیست. اگر قرار باشد متولیان صنعت، اقتصاد کشور و مردم را استثمار کنند، نتیجه اقتصاد همین وضع الان خواهد بود. ادغامی که در زمان احمدی‌نژاد شکل گرفت، سیاسی بود، نه کاری کارشناسی. بعد از آن هم آقای نعمت‌زاده، آن را ادامه داد. هشت سال تلاش کرد، نگذاشت وزارت تجارت شکل بگیرد و بعد از آن اختلافاتی به وجود آمد. پس در نتیجه ادغام وزارت بازرگانی در وزارت صنایع، اقدامی سیاسی بوده، نه اقتصادی و هر چه بیشتر طول بکشد، اقتصاد بیشتر نابود می‌شود. حال باید به این پرسش پاسخ داد که متولی اصناف کیست؟ متولی صادرات خارجی کیست؟ اینکه قسمتی از حوزه تجارت را به وزارت کشاورزی و بخشی را به صنعت و بخشی را به معدن و گردشگری واگذار کنیم، چه معنایی دارد؟ هر چه زودتر وزارت بازرگانی باید با قدرت شکل بگیرد. هم واردات، هم صادرات، هم بازرگانی داخلی و اصناف باید در یک‌جا جمع شوند.
اصلا چه دلیلی دارد که اجازه بدهیم برای یک خودرو ۴۰۰ درصد تعرفه بگیرند؛ اما باز هم اجازه ندهند آن خودرو وارد شود. چرا مردم کشورهای دیگر یک ماشین را با ۳۰ هزار دلار خریداری کنند؛ اما مردم ایران آن را با سه میلیارد تومان؟ به چه دلیلی؟ کجای اقتصاد این را دستور داده است؟ اگر در خودروسازی مزیت نداریم، فعالیت نکنیم. در مواردی که مزیت داریم، فعالیت کنیم، کالا بفروشیم و پول دریافت کنیم.
در پتروشیمی مزیت داریم و می‌توانیم تولید نفت را به صورت مشتقات نفتی و پتروشیمی صادر کنیم؛ اما در خودروسازی مزیت نداریم، پس خودرو وارد کنیم. اگر در جایی صنعتی داریم که می‌تواند با رقبای خارجی با صددرصد حمایت تعرفه‌ای رقابت کند، حق با تولید داخل است. یکی از افتخارات وزیر صمت قبلی، آقای فاطمی‌امین این بود که من واردات دو هزار و ۵۰۰ کالا را به ایران ممنوع کردم. وزیر باید بگوید من کاری کردم دو هزار و ۵۰۰ قلم کالا در ایران تولید شود که کشورهای خارجی نتوانسته‌اند با آن رقابت کنند.
نیاز داخل را تأمین کرده، صادرات هم صورت گرفته است. این باید افتخار وزیر باشد. تأکید می‌کنم وزارت تجارت نباید در وزارت صنعت ادغام می‌شد و هر کسی انجام داد، به ایران خیانت کرد. در سال حدود ۳۰ میلیارد قاچاق وارد ایران می‌شود، زیرا یا تعرفه‌های سنگین وضع یا واردات را ممنوع کرده‌ایم.
اگر می‌توانید این‌طور بگویید که کاری کرده‌ایم خودروسازان خارجی با ۵۰ درصد تعرفه که برای حمایت از تولید داخل صادر کرده بودیم، نتوانسته‌اند خودرو به ایران صادر کنند، این افتخار است. باید به صنعت و تولیدکننده کمک کرد تا تولیدکننده خارجی و چینی با تولید کننده جمهوری اسلامی رقابت کنند.
