روشنک که در دوران کودکی به خواست پدر به مکتب‌خانه (مدرسه دینی) رفته، قرآن و کتاب‌های مذهبی که آن دوران تدریس می‌شد را در مدت پنچ سال آموخته است. همزمان نیز در مدرسه روستا، به گفته خودش تا تصدیق ششم که آن زمان رایج بوده را گرفته، به شهر که آمده، همزمان با کار در چند حوزه مختلف به صورت متفرقه آموختن را ادامه داد، این مدیر علاقمند به تشکل‌گرایی، با شروع حرکت‌های جدی و علنی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۵ در نیشابور، که حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ حسین انصاری‌راد مسئولیت آن را به عهده داشت (روشنک همیشه از حاج آقای انصاری تعریف کرده و او را استاد خود خوانده است)، به حرکت‌های انقلابی پیوست و در انتظامات حرکت‌های مردمی نقشی به عهده گرفت و فعالیت‌های قابل توجهی در کارنامه خود ثبت نمود، روشنک در ۲۱ بهمن ماه ۵۷ به دستور آقای انصاری به اتفاق جمعی از انقلابیون با مسئولیت حاج آقای جلیلی که حرفه آهن و لوله فروشی داشته‌ و روشنک همیشه او را انقلابیِ بزرگی می‌داند، بدون درگیری، شهربانی و ژاندارمری را گرفتند و کمیته انقلاب اسلامی که از قبل تشکیل داده بودند را در آنجا فعال می‌کنند، روشنک در جایی می‌نویسد: «با پیروزی انقلاب، کمیته‌ای که قبل از انقلاب تاسیس شده بود با ادامه مسئولیت آقای جلیلی، شکل جدید به خود گرفت و بنده به اتفاق سردار شهید محمدجواد مهدیان‌پور، معاونت آقای جلیلی را به عهده داشتیم و تحت فرماندهی عالی شیخ حسین انصاری‌راد امنیت و اداره شهرستان پیگیری می‌شد تا اینکه در شهریور ۱۳۵۸ بنده و شهید مهدیان‌پور از طرف انصاری‌راد، ماموریت تشکیل سپاه (که از مرکز ابلاغ شده بود)، به عهده گرفتیم و کمیته را با موفقیت به سپاه تبدیل کردیم.»

طبق نوشته روشنک، آن زمان آقای انصاری‌راد؛ فرمانده، شیخ علی شوشتری؛ قائم مقام و فرمانده عملیات و محمدحسین روشنک؛

مسئولیت اداری، پرسنلی، مالی و بسیج را به عهده داشته‌اند، آن گونه که دوستان قدیم وی یاد می‌کنند، روشنک تصمیم نداشته به عنوان شغل در سپاه بماند و قرار بوده پس از شکل گیری سپاه، کارهای شخصی خود را پیگیری کند اما این امر به دلیل درگیری‌های داخلی و ناامنی در بعضی مناطق کشور، ممکن نمی‌شود.

 روشنک خود در جایی اشاره می‌کند: «شهید نورعلی شوشتری که شیخ علی معرفی کرده بوده، پذیرش و به عضویت سپاه درآوردم (که خود خاطره جالبی دارد) و چون نورعلی جوانی توانمند و انقلابی بود، همزمان عضو شورای فرماندهی شده و فرماندهی عملیات سپاه نیشابور نیز به وی محول شد». نورعلی به‌عنوان فرمانده عملیات در تمام درگیری‌ها از جمله جنوب خراسان بزرگ، ترکمنستان و کردستان فعال و موفق بود و چون نورعلی، جذب و آموزش نیروی وظیفه پاسدار و بسیجی بیشتر را که در توان روشنک بوده را خواستار بوده است، جدا شدن محمدحسین از سپاه ممکن نشده است.